roztwór glebowy
Encyklopedia PWN
fizjol. przemieszczanie związków mineralnych rozpuszczonych w wodzie ze środowiska zewn. rośliny do jej środowiska wewnętrznego;
saletry
[łac. sal petrae ‘sól skalna’]:
zbiorowa nazwa naturalnych i syntet. azotowych nawozów miner. zawierających azot w postaci azotanów.
syn Horace’a Bénédicta, szwajcarski agrochemik, fizjolog roślin i geolog.
fizjol. mineralna gospodarka roślin, całokształt zjawisk i procesów związanych z udziałem pierwiastków nie wchodzących w skład wody i dwutlenku węgla w funkcjach życiowych rośliny;